PAKIET Kronika szarego człowieka - Przemysław Duda

Wydanie II - zmienione i poprawione

Miecze i słowa

ZŁO NIE MUSIAŁO SIĘ BUDZIĆ. CZEKAŁO CIERPLIWIE I SNUŁO SWÓJ PLAN.

Czasy szorstkiej przyjaźni pomiędzy krainami Hildorien dobiegły końca. Sauta zacięcie broni swojego wybrzeża przed inwazją Keldalonu, książęta Catalpii walczą o tron po zmarłym ojcu, a w bractwie na Rogatej Górze zawiązuje się spisek. Jedynie cesarz władający na południu zdaje się patrzeć na wszystko spokojnie. Kiedy upada utarty porządek świata, Winrael, sautański dowódca, decyduje się przywrócić stary ład. Nie zdaje sobie sprawy, że jest jedynie pionkiem w grze, a jego ruchy zostały dawno zaplanowane przez Więźnia Oswobodzonego.

Pięć pustych tronów

AMBICJE PODWŁADNYCH ZABIJA WŁADZA. NA ICH RESZTKACH WYRASTA JEJ ŻĄDZA.

Plan Więźnia Oswobodzonego działa. Wprawiony w ruch mechanizm spisku wplątuje całe Hildorien w bezwzględny konflikt, który skutecznie oddala wizję spokojnej przyszłości. Szargany wątpliwościami Winrael dostrzega, że znalazł się w środku brutalnej rozgrywki, a granice między tym, co dobre, a tym, co konieczne by odzyskać utracony dom, uległy zatarciu. Czekające go starcie napawa lękiem i każe mu zrozumieć, że zwycięstwo w wojnie zależy od granic, które on sam zdecyduje się przekroczyć.

Drogi donikąd

NIE KAŻDE ZŁO WIDAĆ OD RAZU. ZWŁASZCZA GDY MA WIELE TWARZY.

Wojna pochłonęła północ. Oczy wszystkich zwrócone są ku Aren-Din, które rozpaczliwie próbuje przetrwać oblężenie. Tymczasem przez Hildorien przetaczają się ostatnie echa spisku Więźnia Oswobodzonego. Winrael, pragnąc zjednoczyć królestwa kontynentu, zaczyna rozumieć, że w swoich dążeniach jest osamotniony. Widząc, jak opuszczają go kolejni sprzymierzeńcy i obawiając się porażki w ostatniej bitwie, namiestnik cesarskiego tronu decyduje się na ostateczność – działanie zgodnie z planem.

Kompania cieni

NIE MOŻNA UCIEC PRZESZŁOŚCI. TYM BARDZIEJ, GDY POSTANAWIA SIĘ MŚCIĆ.

Wojna Pustych Tronów dobiegła końca. Bohaterowie wrócili do domów, lecząc rany i próbując odnaleźć się w powojennej rzeczywistości. Dwory krain Hildorien podejmują trud osadzenia koron swoich królestw na skroniach nowych władców, a dowódcy Ocaleńców robią wszystko, by zmniejszyć wpływy czuwającego nad kontynentem Winraela. Ten, skupiony na utrzymaniu kontroli nad podległymi mu ziemiami, nie dostrzega, że zwątpienie i sprzeciw, których tak się obawiał, już dawno wykiełkowały bliżej, niż podejrzewał.